حرص درار دوست داشتنی

داشتم فکر میکردم که به چه طریق که هم وصف فکرم باشه و هم در خور شخصیتت و هم نمادی از نوع افکار تو باشه روز معلم رو بهت تبریک بگم که کم و بیش طلعتی از نبوغ زمخت منم توش باشه دیدیم هیچ راهی جز ساده بیان کردنش نیست با گوشه چشمی به خاطر ه های ترم گذشته که در بستر درد به دادم رسیدی هر چند زمانش کم بود و کار زیاد ولی خب در نوع خودش هم اخلاق میخاست و هم توان پذیرش مسئولیت که جسد فکری من رو به تکاپوی ریاضی بندازه.

تو این کا رو کردی با نهایت متانت ،آرامشی ارام بخش و با حوصله ای ستودنی.و این باور قدیمی رو از بین بردی که من نمیتونم ریاضی رو بخونم و یا یاد بگیرم و خود این مسئله برای من با اون شرایط درد و مسکن بزرگترین روزنه فکری و امید به افکار خودم برای رسیدن به عرصه عمل  بی تعارف بگم یک تابوی سنتی و محکم رو شکستی و هیچ مقدور نبود مگر به حضور معرفتت در مقام یک معلم و بس .

فرشته استاد و معلم عزیز روزت مبارک.

پی نوشت :

وعده اموزش راپل یادم نرفته.و تابستون ضمن راپل کار با قطب نما و جهت یابی رو بهت یاد میدم.

شاید که نشاید...